امام باقر علیه السلام فرمود: اسلام بر پنج چیز استوار است، برنماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).(فروع کافى، ج 4 ص 62، ح 1 )
امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنى و فقیر) مساوى گردند.(من لا یحضره الفقیه، ج 2 ص 43، ح 1 )
امام على علیه السلام فرمود:خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید. (نهج البلاغه، حکمت 252 )
امام رضا علیه السلام فرمود: مردم به انجام روزه امر شده اند تا درد گرسنگى
و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند. (وسائل
الشیعه، ج 4 ص 4 ح 5 علل الشرایع، ص 10 )
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است. (الکافى، ج 4، ص 62، ح 3 )
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: روزه گرفتن در گرما، جهاد است. (بحار الانوار، ج 96، ص 257)
امام على علیه السلام فرمود:روزه پرهیز از حرامها است همچنانکه شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مىکند. (بحار ج 93 ص 249)
حضرت زهرا علیها السلام فرمود:روزه دارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزهاش به چه کارش خواهد آمد. (بحار، ج 93 ص 295)
امام على علیه السلام فرمود: روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است. (غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح 80)
رسول خدا فرمود خداى تعالى فرموده است:روزه براى من است و من پاداش آن را مىدهم. (وسائل الشیعه ج 7 ص 294، ح 15 و 16 ; 27 و 30 )
امام صادق علیه السلام فرمود: براى روزه دار دو سرور و خوشحالى است:
1 - هنگام افطار 2 - هنگام لقاء پروردگار (وقت مردن و در قیامت) (وسائل الشیعه، ج 7 ص 290 و 294 ح6 و 26.)
